Serie Coach de Coach - 1 -

In de serie ‘coach de coach’ gaan Schaerweijde trainers/coaches met elkaar in gesprek over ‘HOE’ ze te werk gaan. Ze delen ervaringen; van top tot breedte, van jong tot oud. Wat is handig, wat werkt wanneer? Hoe ga je om met vraagstukken als selectie, motiveren en tactiek. Welke benadering kies je? Ook al lijken de verschillen soms groot, tussen top en breedte bijvoorbeeld, coaches leren en inspireren elkaar. Het Schaerweijde Communicatie Team (SCT) tekent hun lessen op, ondersteund door de Schaerweijde Coaching Academy (SCA). 

Een mooie serie verhalen om te laten zien dat coachen een vak is waar onze leden baat bij hebben, als speler en/of als coach. De club, dat zijn wij.

Het ‘Hoe’ van een selectie samenstellen
Het proces om tot een uitgebalanceerde selectie te komen verschilt behoorlijk tussen de Dames 1 en JD04. Waar Wouter de tijd neemt om een selectie samen te stellen op basis van spelwijze, werklust, de klik onderling en met de coach (vv), het feit of een speelster een solist of teamspeler is, etc. moeten Tim en Mees starten met de groep die aan het begin van het seizoen op de eerste training komt. Daar kan in feite van alles inzitten, van dromers tot toppers. Tim en Mees delen hun advies en bevindingen voor de teamvorming van het volgende seizoen, maar zijn hier niet leidend in. Bij Wouter valt er iets te kiezen, dat is bij de twee jonge mannen anders.

Wouter weegt voor die keuze de kwaliteit en ‘fit’ van het team op veel criteria, waarvan er ook echt een paar subjectief zijn. Gevoel speelt hierbij een belangrijke rol. Uiteindelijk gaat het hem om vertrouwen in het proces dat de groep op langere termijn door gaat maken. Hij bouwt in een paar jaar aan de teamdoelen. Wouter bespreekt z’n keuzes met de staf.

Ook Tim en Mees overleggen. Ze doen pas iets als ze het er samen over eens zijn. Wie op welke positie speelt bijvoorbeeld. Daar kijken ze samen naar. Natuurlijk is de persoonlijke voorkeur van de speler erg bepalend. Spelplezier staat op één. Maar niet iedereen kan in de spits spelen. Ze moeten keuzes maken, waarbij ze kijken hoe iemand het op een bepaalde plek leuk kan hebben én effectief kan zijn voor het team. Maar, waar er bij Wouter met een selectie van 17 dames én aanstormend talent uit de MA1 en MB1 echt wat te kiezen valt, moeten Mees en Tim meer roeien met de riemen die ze hebben. ‘Zo is het nou eenmaal’, zeggen de mannen heel realistisch, ‘het is een breedteteam waar het hockeyplezier boven aan staat’.

Wouter heeft natuurlijk wel iets meer te zeggen. Uiteindelijk bepaalt hij waar iemand speelt. Maar in essentie is er toch een grote overeenkomst; spelplezier. Als een speelster geen plezier heeft in het spelletje, gaat het toch niet werken. Zo zijn spelplezier, en teambelang beiden belangrijk en natuurlijk competenties en potentie. Het is óók de rol van de coach/trainer om iemand beter te maken. Veel individuele gesprekken maken de impact tussen speelster en coach. Een vertrouwensband, daar gaat het om. En waarom zou dat in de breedte anders zijn?

Het ‘Hoe’ van spelers motiveren
Met onwillige honden is het moeilijk hazen vangen, is een Nederlands spreekwoord. Hoe krijg je als coach een speler aan de praat? Hoe motiveer je? Tim en Mees zijn ook hier heel realistisch. Sommige spelers moeten van hun ouders op een (team)sport. Ja, dat is wel eens lastig. In de kern moet de motivatie natuurlijk uit de speler zelf komen, zonneklaar. Maar toch heb je als trainer/coach wel invloed, menen zij. Door interessantere trainingen in elkaar te zetten bijvoorbeeld. Dat is ook de manier om kids, die teveel zijn afgeleid en liever over Fifa praten, bij de les te houden. Geen pauzes tussen de oefeningen, gaan met die banaan. Het vraagt meer van je als coach, maar het werkt wel en iedereen is na afloop tevreden.

De topcoach creëert motivatie vanuit persoonlijk contact. Snappen waar de speelsters mee zitten, wat er speelt. Just a bad day, een tegenvaller in de studie, liefdesverdriet of zit de wedstrijd van afgelopen zondag wellicht dwars? Of misschien mijn eigen handelen of tone of voice? Zaken om bespreekbaar te maken. Ook Wouter hanteert de trainingsvormen als middel om met de groep te werken. Maatwerk, een continue proces. Best hard werken dus.

De drie mannen zijn het erover eens dat de combi van trainer en coach niet meer is weg te denken uit het moderne hockey. De verbinding tussen de wedstrijd en de training is elementair voor de ontwikkeling. Ze denken dan niet zozeer aan straftrainingen en dergelijke, maar als het uitverdedigen niet werkt, dan ga je daar dus op oefenen.

De tip van Wouter als het gaat om motivatie is om aan te sluiten bij wat iemand (goed) kan. Je kunt nog kneden. Vraag niet ‘wat vind je leuk?’, ‘welke positie wil je?’ maar ‘waar ben je goed in?’, bijvoorbeeld pushen. Dat is dan het vertrekpunt voor motivatie. En ontwikkeling komt dan vanzelf.

Wouter aarzelt niet de beide mannen een compliment te maken over hun inzet en weldenkendheid. "Het is uniek dat jullie dit op Schaerweijde doen. Het is een mooie continue afwisseling als teams in de breedte gecoacht kunnen worden door jonge nog spelende hockeyers en ouders. Jullie sluiten goed aan op de groep, zijn creatief in de werkvormen, je laat ze leren en je leert er zelf van!”

‘Hoe’ zit het qua spelopvatting?
Hier zijn de verschillen tussen top en breedte en tussen jong en senior natuurlijk echt wel merkbaar. Spelopvatting? We zijn al blij als de JD4-tieners zich houden aan mandekking, naar buiten spelen, tackle back doen en overspelen. Tactiek is niet echt iets voor de breedte, zeggen ze.

Wouter bouwt, vanuit wat er is, door aan een gewenst eindplaatje. Dit is nog maar jaar 1. Hij gelooft in een aantal zaken, zoals zonedekking boven mandekking en gaat dat de komende maanden perfectioneren. De tip van de top is om het heel klein te houden. Maak het niet te ingewikkeld. En het werkt niet als je teveel tegelijk wilt. Ook niet in de rust. Als coach kun je één of twee dingen kwijt terwijl ze de druiven naar binnen werken.

De wedstrijd, HOE werk je daarnaar toe?

Samen met zijn assistent Tomas en de rest van zijn staf werkt Wouter de hele week toe naar de volgende pot. Dat begint met de videoanalyse van de vorige zondag en de wedstrijd van de tegenstander. Met trainingen besteden ze aandacht aan wat beter moet. En kleine dingen oefenen, zoals een corner. Of gewoon om lol te maken. Besprekingen zijn er om te checken hoe iedereen ‘in de wedstrijd’ zit en om ieders rol in het systeem te perfectioneren.

Zo’n week zit er voor de twee jongere trainer/coaches niet in. Ze werken niet naar de volgende pot toe, maar kijken nadrukkelijk wel terug. Ze trainen op wat ze vorige zaterdag zagen. Hun coaching, op de dag van de wedstrijd, is gericht op het niet onderschatten van de tegenstander en bezig te zijn met hockey. Niet met andere dingen, maar de bal het werk laten doen.

Ook hier is de tip van de top; hou het klein! ‘Zullen we de aanname oefenen’ is een betere coaching dan ‘hoe kom je als rechtsachter beter tot je recht’? Wouter is blij dat Mees en Tim niet met alleen maar winnen bezig zijn. Hockeyplezier is zoveel belangrijker.

Hoe ga je om met lastige situaties?
Je ziet hier dat de twee jonge mannen al veel geleerd hebben. Boos worden helpt niet. Beter is te verleiden met betere trainingen. Waar nodig kan hulp van de SCA of de hoofdtrainer werken. Maar het belangrijkste is 1:1 het probleem aan te pakken. De druktemaker even apart nemen en vragen waarom. Wouter vult aan dat de individuele manier altijd beter is. Daarom kost goede coaching zoveel tijd. Maar het rendeert! Tip van Wouter: "zoek niet alleen de druktemaker, maar pik ook de stille stoker eruit. Dat is een stuk moeilijker, maar wel nuttig.”

Wat is het doel van dit seizoen?
JD4 is herfstkampioen geworden. Toch wel iets om trots op te zijn. Winnen is leuk. Maar voor de rest is het doel vooral lekker hockeyen. Wouter zegt dat zijn dames er echt voor willen gaan. Hij wil bouwen in een aantal jaar, beginnen met de basis en doorbouwen aan gedrag, maar vanaf het moment dat spelers en staf zeggen, ‘we gaan ervoor’, is het ook zo. Promoveren is het doel.

Wat neem je uit dit gesprek mee naar de volgende wedstrijd of training?
Wouter meent dat deze gasten top zijn en leert vooral dat het mooi is dat deze club dat mogelijk maakt. Een privilege om in zo’n professionele sfeer te werken. Tim en Mees hebben de persoonlijke benadering opgestoken. De 1:1 en veel persoonlijke aandacht. Dat is iets om eens uit te proberen!

Kortom; er valt genoeg te bespreken en te leren, van coach tot coach!

Reacties

Er zijn nog geen reacties, plaats uw reactie hieronder

Reageer op het nieuws