Schaerweijde I N T E R V I E W -18- Karel Lisman

In deze serie interviews laten we vrijwilligers van Schaerweijde zien. Vrijwilligers met een rood-zwart hart die vaak tientallen uren besteden aan activiteiten in de club waar we met elkaar voordeel van hebben. Brede schouders dragen Schaerweijde, het kan niet vaak genoeg gezegd worden. Of het nou bardienst, materiaalcommissie, bestuurslid of jeugdtrainer is; de club, dat zijn wij.

Zonder vrijwilligers is er geen hockey. De 1900 leden van Schaerweijde kunnen elke week trainen en spelen omdat er een kleine professionele staf is en meer dan honderd vrijwilligers zich inzetten om de vereniging goed te laten draaien. Soms zichtbaar, maar er gebeurt veel achter de schermen. Er zijn veel functies waar je als ‘gewoon lid’ geen weet van hebt.

Aan het woord is vandaag Karel Lisman - vader van drie meiden (18, 15 en 12) - zelf speler in Veteranen A en al sinds jaar en dag vrijwilliger op allerlei manieren, voornamelijk op/of langs het veld. "De sfeer is inmiddels weer aanzienlijk beter”, zo zegt hij.

Waarom ben je vrijwilliger bij Schaerweijde?
Schaerweijde zit in het hart. Niet alleen in dat van mij, maar in ons gezin en in onze familie. De familieclub met ambitie past. Twee van mijn dochters zijn lid, de kids van mijn oudste broer en mijn beide broers ook hun hele jeugd. Mijn vader was naast hockeycoach van de jeugd ook golfvoorzitter. Kortom, we hebben wel voetstappen.
Het gaat om plezier en inzet en van daaruit volgen de mooiste resultaten…… Schaerweijde biedt dat al jaren, op misschien wel de mooiste hockey accommodatie van Nederland.

Je doet iets voor de club waar je toe behoort. Ik hou niet van dat consumentisme, wat je tegenwoordig steeds vaker hoort. "Ik betaal toch contributie”, hoor je dan. Ik vind dat je een bijdrage moet leveren, in tijd en aandacht. Het is erg leuk om te zien dat dit bestuur de schouders eronder zet. Ze staan nota bene zelf met gele hesjes de Coronamaatregelen te handhaven. Dat goede voorbeeld doet hopelijk goed volgen.

Wat doe je en waarom doe je dit?
Ik richt me het liefst op de sport zelf. Ik maak er veel tijd voor vrij en heb veel lol in het trainen en coachen van de teams van mijn dochters en ook heb ik een aantal jaar G-hockey trainingen verzorgd met veteranen A. Ik heb zelf trimtraining op de vrijdagochtend en maandagavond gegeven. Dat is leuker dan alleen maar langs de lijn staan. Verder heb ik bij kunnen dragen aan het jeugd-, hockey- en golfbestuur.

En als speler?
Oh dat is absoluut geweldig. Ik heb alle lijnen doorlopen, vanaf de jongste jeugd en speel nu in veteranen A. Een mooie groep hockeyende vrienden. We zien elkaar veel en doen veel samen. Van wintersport tot zeilen. Het is een hechte groep. Vorig seizoen verloren we onze teamgenoot Edo, en dat versterkt die band nog meer. Maar ook als initiatief ‘brede-schouders’ ontstaat, zetten we er als team de schouders onder en leveren we een bijdrage. Vanzelfsprekend.

Als Schaerweijde ooit landskampioen wil worden, moet daar structureel iets gebeuren. We hebben de omstandigheden niet mee, ingesloten tussen enkele andere topclubs. Organisatorisch, sportief en financieel langjarig bouwen is dan the way to go. Dat kan, als het maar niet ten koste van de breedte gaat. We zijn immers een familieclub met ambitie. Natuurlijk moeten H1 en D1 willen promoveren, net als alle andere Schaerweijde-teams. En dat moeten we mogelijk willen maken.

Om dat structureel te maken, moeten we langjarig bouwen en dat is best moeilijk. Het risico dat dat niet lukt is groot. Maar ik zie wel dat de club daar goed mee bezig is. Met een enthousiast bestuur, die niet schromen zelf de hesjes om te doen, en goed luisteren naar wat er in de vereniging speelt. De turbulentie van vorig jaar is goeddeels verstomd omdat de deels reële feedback is opgepakt. De sfeer is inmiddels weer aanzienlijk beter. Ook zie je dat met zo’n coronatribune het stadiongevoel helemaal ontstaat. Erg top. Dat doet Schaerweijde dan als eerste in Nederland. Wat gaaf om die permanente te maken en met z’n allen in de weekenden te genieten van breedte en de top. Die tribune is ook voor de breedte. Ook tegenstanders komen met ontzag naar de Kuil.

Was Schaerweijde met de paplepel ingegoten?
Mijn vader was voorzitter van het eerste golfbestuur. Ook in de accommodatie (SAS; Stichting Accommodatie Schaerweijde) heeft hij z’n bijdrage geleverd. Als gezin hebben we veel op Schaerweijde gedaan, en dus nog. Het idee van een club waar je het weekend als gezin veel bent, is misschien een aantrekkelijk beeld om te onderzoeken. Met deze accommodatie, met SHOT als vriendelijke buren, valt er op dat front veel van te maken. De synergie is evident. De paplepel van mijn familie, heeft net als die van veel andere (bekende) families op Schaerweijde, dus vooral te maken met het familie gevoel op de accommodatie.

Typeert dat een beetje de rode draad van de ontwikkeling van Schaerweijde?
Ja en nee. Een paar dingen. De rode draad is de blijvende gezelligheid, het familiegevoel. Was dat vroeger wat kakkineus, tegenwoordig is dat gelukkig veel meer inclusief. Het is ook de basis die op orde is, de kwaliteit waar je vanuit mag gaan. Die soms te vanzelfsprekend is geworden en dan denken mensen dat ze er recht op hebben, ook als ze er geen bijdrage aan leveren. En de rode draad is de ontwikkeling, in meerdere opzichten. Net iets eerder en beter bezig met toekomstige ontwikkelingen. Niet voor niets neemt een KNHB ons vaak als voorbeeld van ontwikkelingen, kijk naar de Coaching Academy, het scheidsrechtersteam, de keepersclub, sevens/fit, de tribune die ik al noemde, etc. Maar ook de aandacht voor de ontwikkeling van een kind. Niet alleen hockey, ook huiswerk, leren om als trainer voor een groep te staan. Het vormt iets voor het leven.

Heb je een visie , of hoop, op Schaerweijde?
Nou, een beetje zoals ik eerder suggereerde. Iets groter denken dan alleen hockey of golf. Zoeken naar iets dat gezamenlijk groter is, golf, hockey, hal, Profit, Shot… Dat is geen nieuw idee, maar het is in het verleden nooit gelukt en dat is zonde. Ik denk dat er een nieuwe kans ontstaat.

En ondertussen met z’n allen normaal blijven doen. Gewoon ervoor zorgen dat al die teams kunnen spelen met goede materialen en begeleiding. Dat doen we met z’n allen, ieder z’n aandeel. Daarvoor zijn vrijwilligers nodig, veel meer dan nu. Nu zijn het vaak dezelfde die het doen. Het bestuur is gelukkig zeer zichtbaar, maar anderen moeten hun wel werk uit handen gaan nemen.

Het is leuk als meer mensen het leuk vinden op de club te zijn. Trotse leden van Schaerweijde, die meedoen, waardoor het als vanzelf gaat. Daar wil ik een bijdrage aan leveren.

Reacties

Er zijn nog geen reacties, plaats uw reactie hieronder

Reageer op het nieuws